Romeinse kruisiging

Christenen zijn vertrouwd met de kruisiging. Of toch niet? Ik denk het niet als je deze studie leest. We denken bij een kruisiging aan een pijnlijke, maar relatief korte doodstrijd. Fout! In dit boek ontdekken we de kruisdood als de meest gruwelijke en geraffineerde folterdood uit de Romeinse koker. Samen met de dood `ad bestias` (voor de wilde beesten gegooid worden) was deze straf enkel bestemd voor het grootste krapull. Het zegt veel over hoe de Romeinen Christus ervoeren als iemand due hun hele gezag ondermijnde! De dood kon dagenlang aanslepen en was ronduit gruwelijk. Zo werd er bijvoorbeeld niet te hoog gekruisigd opdat wilde beesten `s nachts de voeten van de gekruisigden konden oppeuzelen … Uiteindelijk stierf de gekruisigde na soms 2 weken aan het kruis gehangen te hebben een verstikkingsdood. Hoe dat kan, leest men bij bij van Wingerden die zich helemaal verdiept in de Romeinse kruisdood. (HG)

R. VAN WINGERDEN, Romeinse kruisiging, Amsterdam (WalburgPers), 2024
None blz. en None EUR