Doodgewone vrienden. Nadenken over vriendschap.

Terwijl we klinken, zeggen we doorgaans ‘Gezondheid!’, maar er is een oude wens ook mogelijk: ‘Ad amicitiam’. Illustreert die niet beter wat er gebeurt? Het thema van dankbaarheid is amper geconcretiseerd in de filosofie (en de theologie). Van Tongeren neemt een ‘gewone’ positie in door vriendschap niet te willen idealiseren. Door de lat niet te hoog te leggen. Daarvoor maakt hij dankbaar gebruik van Augustinus, Cicero en Montaigne (de gebruikelijke auteurs), maar ook van minder voor de hand liggende denkers als Kant en Nietzsche. Pas op het einde van het boek krijgen ze zijn synthese (nadat hij tal van filosofen apart heeft bestudeerd). Het is een prachtig boek vol verrassende wendingen en het is één groot recept tegen neoliberale opvattingen over vriendschap. (ES)

P. VAN TONGEREN, Doodgewone vrienden. Nadenken over vriendschap., Amsterdam (Boom), 2021
20 EUR