Hoger dan de sterren. Gedichten.

Ik ben een heel gelukkig mens door deze uitgave. Terwijl in de poëzie alles modernistisch moet zijn, vindt uitgeverij Polis het de moeite waard om opnieuw aandacht te besteden aan de allergrootste taalvirtuoos van de Nederlandse taal: Guido Gezelle. Als enige slaagde hij erin om van taal muziek te maken. In dit boek draait het om een bloemlezing van ziin bekendste werken: Traagzaam trekt de witte wagen, Als de ziele luistert, Ego flos, Krinklende winklende waterding enzovoort. Matthijs De Ridder heeft voor een prachtige uitleiding gezorgd waarin de ziel van Gezelle’s poëzie aan bod komt. Op een heel verrassende manier reikt De Ridder de nog steeds actuele leessleutel van Van Ostaijen aan: de sublieme woordkunstenaar voor wie het te doen om de zuivere dichtkunst. Vanzelfsprekend plaatst Van Ostaijen daarbij de religieuze inhoud tussen haakjes en dat is misschien ook wat we volgens De Ridder zouden moeten doen. Het weze gezegd: Gezelle was het zeker ook te doen om de inhoud: zelfs zijn natuurpoëzie is geen ‘naturalisme’, maar een lofprijzing op de schepping. (ES)

G. GEZELLE, Hoger dan de sterren. Gedichten., Kalmthout (Polis), 2018
19,99 EUR