Lof der onvolmaaktheid.

Het zou me niet verbazen dat zowat alle lezers van onze besprekingen moeite hebben met het eindeloze zelfbeschikkingsrecht van de westerse mens. Alsof er geen medemens is waarmee we ook maar een beetje rekening zouden moeten houden. Tegelijkertijd is het moeilijk om op een redelijke manier (tegenover gesprekspartners) aan te tonen dat het zelfbeschikkingsrecht niet alleezaligmakend is en zelfs gevaarlijk. Journalist Gerbert van Loenen is daar wel in geslaagd in dit kleine essay dat alle lof verdient. Van Loenen legt opnieuw de nadruk op de verbondenheid met anderen. We hebben de anderen broodnodig, zelfs op momenten dat we een ultiem beroep doen op die zelfbeschikking (zoals bij euthanasie). Verplichte literatuur ! (ES)

G. VAN LOENEN, Lof der onvolmaaktheid., Utrecht (Ten Have), 2020
20,99 EUR