De literaire apologie, een alternatieve verdediging van het christendom.

Onder apologie verstaan we doorgaans een theologische (eventueel filosofische) verdediging van het christendom. De apologetiek ontstaat in de oudheid, wanneer christelijke auteurs zichzelf moeten verdedigen tegen Romeins-Griekse belagers. Vanaf het laatste kwart van de achttiende eeuw ontstaat er een nieuw soort van apologetiek. Christenen moeten zich beginnen verdedigen tegen de aanspraken van Marx, Freud en Darwin. Er ontstaat een literaire apologetiek waarin religieus bewogen auteurs zich op een poëtische en esthetische wijze over het geloof uitspreken. De auteur bespreekt achtereenvolgens Schleiermacher, de Chateaubriand, Chesterton, Reve, Kellendonk en Otten. Vooral de laatste figuur heeft het laatste decennium heel wat furore gemaakt in Nederland. Het gaat bij deze auteurs niet om de dialoog met andere auteurs, maar om het persoonlijke getuigenis van de eigen godsdienstbeleving. Het is een vlot geschreven, vaak verrassend boek, dat omwille van het getuigeniskarakter ook bijzonder actueel is. Mensen houden tegenwoordig meer van het verhaal dan van de dissertatie. (HG)

H. VAN STRALEN, De literaire apologie, een alternatieve verdediging van het christendom., Antwerpen en Apeldoorn (Garant), 2016